χειλεοφαγία

και χειλοφαγία, η, Ν

νευρικό τικ κατά το οποίο ο ασθενής δαγκώνει συνεχώς τα χείλη του.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. cheilophagie < χείλος + -φαγία (< -φαγος*)].